บาร์เซโลน่า - พูดภาษาอังกฤษกันไหม

จากที่อยู่ที่ญี่ปุ่น และทำอะไรด้วยตัวเอง ตั้งแต่ย้ายเข้า จนย้ายออก
ก็คิดว่า จากนี้ไปอยู่ไหนก็คงได้แหละ เพราะที่ญี่ปุ่น ก็ไม่ค่อยพูดภาษาอังกฤษเหมือนกัน
แต่ก็นั่นแหละ ก็เพราะว่าพอได้ภาษาญี่ปุ่นบ้างแล้ว ...

ได้ยินมาแว่ว ๆ ว่า "เห้ย ที่สเปนก็ไม่ค่อยพูดภาษาอังกฤษนะ"
ในใจก็คิดว่า "ไม่เป็นไรหรอกน่า อยู่โซนยุโรป มันก็ต้องได้กันบ้างแหละว้า คงไม่ลำบากในการสื่อสารไปกว่าการมาญี่ปุ่นครั้งแรกเมื่อเกือบสิบปีก่อนหรอก"...😉

แต่...ชีวิตจริงไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้ และอะไร ๆ ก็ดูจะต่างจากบ้านเรา และญี่ปุ่นพอสมควร...😓

ยกตัวอย่าง เช่น..

ต้องไปธนาคารเพื่อจ่ายเงินค่าธรรมเนียมการออกบัตรต่างด้าว
เราก็ได้เดินไปที่ธนาคารแห่งแรก ใกล้ ๆ บ้าน ตามที่พี่กูเกิ้ลบอก
ไปถึง...อารมณ์แบบว่า
.......

ที่ไทยและที่ญี่ปุ่น...
พนักงานจะรีบยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทาย มาต้อนรับ
ที่ไทยนี่ตั้งแต่มีระบบประเมินหลังให้บริการนี่ โอ้โห บริการดีขึ้นมาก
ส่วนที่ญี่ปุ่น ไม่ต้องพูดถึง เปรียบประดั่งเราเป็นคุณหนูเลยทีเดียว

........
แต่ที่สเปน..........
คือ เดินเข้าไปแล้ว อยากทำไรก็เรื่องของแก
ถ้าแกไม่มาถาม ชั้นก็ไม่ไปตอบแกหรอก ไม่ให้ความสนใจด้วย
ฮ่า ๆ คนหนูจากญี่ปุ่น ตกกระป๋องดังแป๊ก

วันนี้ไปธนาคารที่แรก หลังจากยืนเก้ ๆ กังๆ อยู่นาน
เพราะพนักงานนางเดียวที่เห็น ให้บริการลูกค้าคนอื่นอยู่
และดูท่าทางจะคุยกันอีกหลายแรมคืน ก็เลยเดินออกไปหาธนาคารอื่น
ดูแล้วหาไม่ง่าย ก็เลยเดินกลับมาที่เดิม
เห็นสาวใหญ่นางหนึ่ง ยืนเกาะเคาร์เตอร์ที่มีลักษณะคล้ายแสตนด์
และมีอยู่อันเดียว ณ​ ห้องโถงอันกว้างใหญ่
เห็นเจ้แกคุม เราก็ตามมั่ง ยืนต่อแถวรอเฉย ๆ นะ ไม่ได้ไปเกาะแสตนด์กับแกหรอก

สักพักมีพนักงานสาวสวยเดินมา พูดคุยกับเจ้นานพอสมควร
พอถึงคิวเรา เราก็เดินสวย ๆ ยิ้มหวาน ๆ เข้าไป อย่างเป็นมิตร
พร้อมร้องว่า "โอ๊ หล่า"
ยื่นเอกสารให้ดูแล้วพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า จะมาจ่ายเงิน
ว๊าปไปตอนจบเลย...จากที่พูดคุยกันกับพนักงานสาว ตั้งแต่ต้นจนจบ
ไม่มีภาษาอังกฤษหลุดมาจากปากพนักงานสาวสวย แม้แต่เพียงคำเดียว
จากการเดาทั้งหมด ได้ใจความว่า ที่นี่ ไม่รับทำธุรกรรมที่ใช้เงินสด 💸
ให้เดินไปธนาคารชื่อเดียวกันนี้ ที่ถนนชื่อนี้ ๆ เดินตรงไปทางนี้
เป็นอันเรียบร้อย ออกจากธนาคารมาด้วยความมั่นใจ...
มั่นใจว่าต่อไปนี้ชีวิตลำบากแน่ หากไม่เริ่มหัดภาษาสเปน ... 😭


เมื่อไปถึงธนาคารชื่อเดิม สาขาที่สอง
เดินเข้าไปแล้ว นกกามาร้อง บินวน บนหัวยี่สิบตัว เห็นจะได้
คือ มีโต๊ะพนักงานใหญ่ ๆ ด้านหน้า ที่ไม่สนใจเราเลย แม้แต่นิดดดดเดียว
แล้วเราจะไปติดต่อ ใคร ที่ไหน อะไร ยังไง ละทีนี้
จะไปถามแก กลัวแกว่า ดูแล้วที่นี่คนท่าทางดุ ๆ กลัววววววว
จะรอหน้าห้องเล็ก ๆ ต่อคิวที่สาวหมวยคนหนึ่ง ยืนรออยู่ดีป่าวว้า
หรือว่าจะไปอะไร ยังไงดี ยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่สักพัก
ป้าชาวสเปนมาคุยอะไรก็ไม่รู้  ไม่รู้เรื่อง
พอบอกว่า "หนูไม่พูดภาษาสเปนค่ะ" ป้าก็ยังคงพูดต่อ
สาวน้อยก็ได้แต่ยิ้มให้ป้าแกอย่างเดียวแหละ ทำไรไม่ได้

สักพักเห็นป้าแกไปเดินคุยตรงเค้าท์เตอร์ พนักงานด้านหน้า
ก็เลยไปต่อ ๆ มั่ง แล้วเอาเอกสารสำหรับจ่ายเงินให้แก่ดู
พนักงานก็เรียกเก็บเงิน แล้วประทับตราลงเอกสาร
พร้อมส่งใบเสร็จให้...เฮ่อ ในที่สุด ก็ได้จ่ายเงินสำหรับทำบัตรต่างด้าวซะที

สุดท้าย เราจะออกข้างนอก ออกไม่ได้อีกตรู เปิดประตูไงฟระ
มัวงง ๆ กับไอ้ระบบกลอนประตูธนาคารเนี่ย ประตูธนาคารมีกลอน!!...
เลื่อนกลอนไปมา แล้วก็ดึงๆ โธ๊ววว เปิดไม่ได้
ป้าคนเดิม ทำเสียง ชูว์ แล้วทำท่าทางบอกว่า "ผลักมันออกไปจ้าหนู ไม่ใช่ดึง" ฮ่า ๆ อาย...😜

นอกจากนี้ ก็มีการไปทำธุระที่อื่น เช่น ซื้อของใช้ ของกินในร้านต่าง ๆ
หรือห้างใหญ่ ๆ อย่างคาร์ฟูร์ ป้ายต่าง ๆ ก็เป็นภาษาสเปน
จะซื้อปริ้นเตอร์ที่นี่ มือกด google translate ยิก ๆ ว่ามันแปลว่าไรว้า ฮ่า ๆ
พอไปซื้อซิมมือถือ จากร้านที่ใหญ่ ๆ ก็มีพนักงานคนหนึ่งบอกให้รออีกสามสิบนาที
เดี๋ยวพนักงานอีกคนมา พอไปอีกที ก็ถึงได้รู้ว่า อ๋อ คนที่มีอยู่ ไม่พูดภาษาอังกฤษ...

ที่จะพูดก็มีบ้าง เช่น bag?, wait? แต่หลังจากที่เราทำหน้า เอ๋อ ๆ แล้วบอก "sorry?"

เอาล่ะ จากนี้ก็ไม่ได้หวังว่าภาษาสเปนจะดีขึ้นหรอก
แต่หวังว่าทักษะการเดาลักษณะท่าทาง (gesture) จะเก่งขึ้น 555